Το Δημογραφικό Αδιέξοδο του Καπιταλισμού

Οι Ρίζες του Προβλήματος

Το δημογραφικό ζήτημα που αντιμετωπίζουν η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελεί μια έκφανση των βαθύτερων αντιφάσεων του ύστερου καπιταλισμού. Η γήρανση του πληθυσμού και η μείωση των γεννήσεων δεν είναι απλώς φυσικά φαινόμενα, αλλά αποτελέσματα των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών που διαμορφώνει το καπιταλιστικό σύστημα.

Η εντατικοποίηση της εργασίας, η αυξανόμενη επισφάλεια, και η διάβρωση του κοινωνικού κράτους έχουν δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου η αναπαραγωγή της εργατικής τάξης καθίσταται όλο και πιο δύσκολη. Οι εργαζόμενοι, αντιμέτωποι με την οικονομική αβεβαιότητα και την έλλειψη υποστηρικτικών δομών, αναβάλλουν ή αποφεύγουν την τεκνοποίηση.

Ο Φαύλος Κύκλος και οι "Λύσεις" του Κεφαλαίου

Παράλληλα, η γήρανση του πληθυσμού εντείνει την πίεση στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, τα οποία το κεφάλαιο επιδιώκει να αποδυναμώσει περαιτέρω. Αυτό δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο, όπου η μείωση των κοινωνικών παροχών οδηγεί σε ακόμη χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων.

Η αστική τάξη και οι εκπρόσωποί της προτείνουν ως λύση την αύξηση της μετανάστευσης, όχι από ανθρωπιστικά κίνητρα, αλλά ως μέσο διατήρησης ενός εφεδρικού στρατού εργασίας που θα πιέζει τους μισθούς προς τα κάτω. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιούν το δημογραφικό ζήτημα ως πρόσχημα για την περαιτέρω επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, προωθώντας την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.

Προς μια Πραγματική Λύση

Η πραγματική λύση του δημογραφικού ζητήματος απαιτεί τη ριζική αναδιοργάνωση της κοινωνίας. Μόνο μέσα από την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και τον δημοκρατικό σχεδιασμό της οικονομίας μπορούν να δημιουργηθούν οι συνθήκες για μια κοινωνία που θα υποστηρίζει πραγματικά την αναπαραγωγή και τη φροντίδα όλων των μελών της, από τα νεογέννητα μέχρι τους ηλικιωμένους.

Η εργατική τάξη πρέπει να αντισταθεί στις προσπάθειες διαίρεσής της με βάση την ηλικία ή την εθνική καταγωγή. Αντ' αυτού, πρέπει να αναπτύξει μια ενιαία στρατηγική που θα συνδέει τον αγώνα για καλύτερες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης με την απαίτηση για ένα ολοκληρωμένο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που θα καλύπτει τις ανάγκες όλων των γενεών.

Το δημογραφικό ζήτημα, σε τελική ανάλυση, είναι ένα ταξικό ζήτημα. Η λύση του δεν μπορεί να βρεθεί εντός των ορίων του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά απαιτεί την υπέρβασή του και τη δημιουργία μιας κοινωνίας που θα θέτει τις ανθρώπινες ανάγκες πάνω από το κέρδος.